Home La Liga FC Barcelona Bevestigd! CSD behoudt de licenties van Olmo en Pau Victor

Bevestigd! CSD behoudt de licenties van Olmo en Pau Victor

55
0


De Superior Sports Council (CSD) heeft een definitieve beslissing genomen over het beroep dat FC Barcelona op 7 januari 2025 heeft ingediend en bevestigt dat de licenties van de spelers Dani Olmo en Pau Victor geldig zijn. Deze mislukking, die werd uitgegeven op 3 april 2025, zet een laatste punt aan een proces dat begon toen de League en de Royal Spanish Football Federation (RFEF) besloten om uit te schrijven beide spelers. Zij voerden aan dat FC Barcelona niet voldeed aan de economische deadlines en vereisten die nodig zijn voor de registratie ervan, overeenkomstig de normen voor economische controle en artikel 130, lid 2, van de RFEF-verordening, die het in hetzelfde seizoen verboden is om een speler tweemaal in dezelfde club te registreren.

De situatie werd nog meer toegepast omdat FC Barcelona beweerde dat descriptie geen clubbesluit was, maar een unilaterale actie van de League, en dat zij alle noodzakelijke documentatie binnen de vastgestelde termijn (31 december 2024). Dit leidde ertoe dat de CSD op 8 januari 2025 een voorzorgsmaatregel nam, waardoor Olmo en Victor konden spelen terwijl de zaak werd opgelost. Met deze definitieve resolutie bevestigde de CSD haar aanvankelijke positie, het behoud van de licenties van de spelers.

Situatieanalyse

  1. Conflict Chronologie:
    • Initiële afwijzing: De League en RFEF beschreven Dani Olmo en Pau Víctor op 4 januari 2025, omdat FC Barcelona niet voldeed aan de economische controle normen en dat spelers niet opnieuw konden worden geregistreerd in hetzelfde seizoen na eerder gedownloade gegevens.
    • FC Barcelona Resort: Op 7 januari diende de club een 52 pagina’s tellende handle resource in, vergezeld van meer dan 60 documenten, waarin werd verzocht om een dringende voorzorgsmaatregel om de descriptie op te schorten.
    • CSD Cautelar-maat: Op 8 januari besloot de CSD om een bevel te geven waardoor spelers konden blijven concurreren en tegelijkertijd de bodem van de zaak konden verduidelijken. Deze beslissing was gebaseerd op het “publiek belang” en het recht van spelers om te volgen met hun sportcarrière, vooral gezien het feit dat Olmo een Spaanse international is en dat FC Barcelona volledig deelneemt aan de Spaanse Supercopa.
    • Pers en reacties: Aliga en RFEF, samen met clubs als Las Palmas en Athletic Club, toonden hun onenigheid met de voorzorgsmaatregel, met het argument dat de CSD handelde met “ongewone uitmuntendheid” en zonder hen de mogelijkheid te geven beschuldigingen aan te klagen. De Liga deed zelfs een beroep op de administratieve litigieuze beschikking om de voorzorgsmaatregel nietig te verklaren.
    • Slotresolutie: Op 3 april 2025 besloot de CSD ten gunste van FC Barcelona de licenties van Olmo en Victor te behouden, met het argument dat het toezichtcomité van het RFEF-Laliga-verdrag geen bevoegdheid had om spelers uit te schrijven.
  2. Impact op FC Barcelona:
    • Deportivo: De resolutie zorgt ervoor dat Dani Olmo en Pau Víctor blijven spelen met FC Barcelona tot het einde van het seizoen, iets dat fundamenteel is voor het Hansi Flick team, vooral in toernooien zoals LaLiga en de Champions League. Het is echter belangrijk te vermelden dat Dani Olmo momenteel gewond is geraakt (sinds 27 maart 2025, na een partij tegen Osasuna), wat zijn deelname op korte termijn beperkt.
    • Economisch: Het besluit vermijdt “economische en sportschade” voor de club, zoals de CSD in haar voorzorgsmaatregel heeft aangegeven. De lage spelers zouden de sportplanning en de reputatie van de club hebben beïnvloed en potentiële economische verliezen hebben veroorzaakt doordat zij niet op twee belangrijke spelers konden rekenen.
    • Juridisch en precedent: Deze zaak zou er een kunnen markeren voor en een na in het Spaanse voetbal, omdat de CSD twijfelde aan de autoriteit van het toezichtcomité RFEF-Laliga om over de licenties te beslissen. Dit zou kunnen leiden tot een herziening van de huidige normen, met name artikel 1302, die FC Barcelona als verouderd beschouwde.
  3. Reacties en controverse:
    • FC Barcelona-ondersteuning: De club en haar volgelingen zijn partij voor de beslissing, die hun overtuiging dat ze de deadlines gehaald en dat ontkenning was een oneerlijke maatregel door de League ondersteunt. Joan Laporta, de president van FC Barcelona, kon zijn vreugde niet verbergen en toonde het met openbare gebaren na de voorzorgsmaatregel, zelfs een snede van mouwen die door de kamers werd gevangen.
    • League Reviews en andere clubs: Aliga, RFEF, en teams zoals Las Palmas en Athletic Club hebben hun onenigheid geuit met de beslissing van de CSD, die stelt dat het de economische controlenormen en billijkheid in de concurrentie in gevaar brengt. De Liga benadrukte dat de transactie van 100 miljoen euro voor de verkoop van VIP-fasen in Spotify Camp Nou niet werd goedgekeurd als een ticket naar 2024 door de nieuwe Barça auditor, die volgens hen de inscriptie van de spelers onder de regel van 1:1 van de financiële beursspel.
    • RFEF Houding: RFEF, hoewel kritisch, nam een meer verzoenende toon, waaruit blijkt dat het zal werken met LaLiga om de context te analyseren en beslissingen te nemen, maar handhaving van de naleving van de verordening.

Redenen waarom CSD FC Barcelona ondersteunt

CSD heeft FC Barcelona in dit proces gesteund om verschillende juridische, sportieve en publieke redenen, die volgen:

  1. Onbekwaamheid van het toezichtcomité:
    • De CSD heeft vastgesteld dat het toezichtcomité van het RFEF-LaLiga-verdrag geen bevoegdheid heeft om federale licenties te weigeren of spelers uit te schrijven. In zijn definitieve resolutie wees de CSD erop dat de Commissie “de overeenkomsten die door de Liga of RFEF waren aangenomen, niet heeft bevestigd, noch geratificeerd, noch heeft gehandhaafd, maar duidelijk heeft besloten “het vorige visum of de door FC Barcelona gevraagde eindlicentie niet te verlenen.” Dit kan worden beschouwd als een “nuïteit van het volledige recht,” aangezien de Commissie haar taken heeft vervuld, die alleen betrekking hebben op de interpretatie en het toezicht van het Verdrag van RFEF-LaLiga, zonder in staat te zijn uitvoeringsbesluiten over licenties te nemen.
  2. Term compliance door FC Barcelona:
    • Volgens CSD heeft FC Barcelona vóór 31 december 2024 alle nodige documentatie gepresenteerd om aan de normen voor economische controle te voldoen. De League informeerde de club over de overeenkomst van het orgel dat de budgetten valideert op 3 januari 2025, maar de CSD is van mening dat de club op tijd handelde. Dit aspect druist in tegen wat LaLiga en RFEF betoogden, die zeiden dat de documentatie laat werd geleverd.
  3. Recht op het werk van spelers:
    • De CSD heeft haar besluit genomen op basis van artikel 27 van de sportwet, die professionele atleten het recht garandeert “op een sportcarrière naar gelang van hun capaciteiten” met alle garanties en zekerheden. Olmo en Victor’s desinscriptie had kunnen leiden tot “onmiddellijke en moeilijke verliezen te repareren,” waardoor zijn rechtszekerheid en concurrentievermogen werden aangetast, vooral gezien het feit dat Dani Olmo een Spaanse internationale speler is en dat zijn gebrek het Spaanse nationale team had kunnen beïnvloeden.
  4. Openbaar belang en Daño voor de Spaanse voetbal:
    • De CSD voerde aan dat het niet nemen van de voorzorgsmaatregel (en het behouden van de licenties) zou hebben geleid tot een “grave economische en sportschade” voor zowel FC Barcelona als haar spelers. Bovendien zou dit de belangen van het Spaanse team en de nationale competities, zoals de Spaanse Supercopa, hebben ondermijnd. De deelname van FC Barcelona aan evenementen met een hoge zichtbaarheid, zoals Supercopa, was ook een belangrijke factor in het besluit, aangezien de CSD van mening was dat de uitsluiting van spelers het imago van het Spaanse voetbal wereldwijd had kunnen schaden.
  5. Gebrek aan transparantie in het proces van Legering en RFEF:
    • De CSD uitte haar bezorgdheid over het gebrek aan transparantie bij het descriptieproces. De voorzorgsresolutie werd aangenomen zonder dat de League of RFEF de gelegenheid had om haar argumenten voor te leggen, die kritiek van deze organisaties uitlokten. Desondanks voerde de CSD aan dat de besluiten van de begeleidende Commissie geen deugdelijke juridische steun hadden, en in haar definitieve resolutie ging zij niet in op de economische controle van de League, wat duidelijk maakte dat deze verantwoordelijkheid valt onder het League Budget Validation Body en, in de tweede plaats, het Economisch Controlecomité.
  6. Afsluiting van onderdelenmarkt:
    • Een fundamenteel aspect dat van invloed was op het besluit van de CSD was de sluiting van de wintermarkt op 3 februari 2025. Als CSD een negatieve beslissing had genomen na die datum, zouden Olmo en Victor zonder een federaal contract zijn geweest en konden niet worden ondertekend door een club tot de volgende token venster. Dit zou in strijd zijn geweest met de beginselen van de voorzorgsmaatregel en zou onherstelbare schade aan hun loopbaan hebben kunnen toebrengen.

Kritische vooruitzichten: Is de beslissing van de CSD eerlijk?

Hoewel de CSD FC Barcelona steunde, is de beslissing niet zonder geschillen. Vanuit kritisch oogpunt:

  • De favoriet van FC Barcelona:
    • Het besluit waarborgt de rechten van de spelers, zodat zij de gevolgen van een administratief conflict tussen de club en de Liga niet hoeven te dragen. Dani Olmo en Pau Victor zijn niet direct verantwoordelijk voor het economische beheer van FC Barcelona, en hun afschrijving zou een buitensporige sanctie geweest zijn.
    • De CSD heeft gehandeld met een benadering gericht op het “belang van de sporter,” zoals in zijn communiqués wordt aangegeven, die een positief precedent zou kunnen vormen voor toekomstige soortgelijke gevallen.
    • De operatie van 100 miljoen euro voor de verkoop van VIP-fasen van Spotify Camp Nou, hoewel in twijfel getrokken door de League, werd ingediend binnen de deadline, en CSD gevalideerd dat de club voldeed aan formele eisen.
  • Tegen FC Barcelona:
    • De League en andere clubs beweren dat het besluit van de CSD de economische controlenormen ondermijnt die de financiële duurzaamheid van het Spaanse voetbal garanderen. Het toestaan van FC Barcelona om spelers te registreren zonder de inkomsten van de VIP-faseoperatie volledig te valideren, zou een gevaarlijk precedent kunnen bieden, waardoor clubs die zich niet strikt aan de regels houden, kunnen profiteren.
    • De “ongewone uitmuntendheid” waarmee de CSD in het kader van de voorzorgsmaatregel handelde, zonder LaLiga of RFEF publiek te geven, werd bekritiseerd als een mogelijk gebrek aan onpartijdigheid. Dit voedt de perceptie dat de CSD, afhankelijk van de regering van Pedro Sánchez, FC Barcelona om politieke redenen of het algemeen belang had kunnen bevoordelen, ten koste van concurrentievermogen.
    • Clubs als Las Palmas en Athletic Club hebben erop gewezen dat deze beslissing “incertidumbre” genereert over de toekomst van het Spaanse professionele voetbal, omdat het in tegenspraak is met de principes van een economisch controlesysteem dat “internationaal werd bewonderd” door historische clubs te redden van ruïnes.

Conclusie


De CSD steunde FC Barcelona in de zaak Dani Olmo en Pau Victor, waarbij prioriteit werd gegeven aan het recht van spelers om te werken en de autoriteit van de RFEF-LaLiga Monitoring Commission werd verhoord om hen uit te schrijven. Deze beschikking is gebaseerd op solide juridische argumenten, zoals de mogelijke nietigheid van de acties van de Commissie en de naleving van de termijnen door de club, alsook het openbaar belang, zoals de gevolgen voor de Spaanse selectie en de nationale vergelijkende onderzoeken.

Deze resolutie lost echter de onderliggende spanningen tussen FC Barcelona, Laliga en RFEF niet op en kan op lange termijn gevolgen hebben voor de regels van het Spaanse voetbal. Terwijl FC Barcelona deze overwinning viert, zien andere clubs en de Liga in dit besluit een precedent dat de economische controle en billijkheid in de competitie zou kunnen verzwakken. Het geval van Olmo en Víctor was niet alleen een administratieve boosdoener, maar ook een weerspiegeling van de complexe machtsdynamiek in het Spaanse voetbal, waar sport, economische en politieke belangen vaak botsen.